Herfst

Het is echt Herfst

 

De platanen aan de overkant kleuren geel.

en kijk eens..

  wat zijn ze mooi he,

deze kleine monsters, want de boom vindt dit niet leuk.

 

OBA en de Ode aan Claudy Jongstra

Ik ben het helemaal met Carmiggelt eens:

"Amsterdam is een heerlijke stad om te verlaten en aan te komen".

De stad waar ik ben opgegroeid....

Het doel is de ode aan Claudy Jongstra in de OBA.

Haar werk was me al opgevallen aan de wand van de hal in de oba en nu is er een tentoonstelling van haar werk .

Jongstra kweekt haar eigen verfplanten en houdt Drentse heideschapen voor de mooiste wol om mee te vilten.

Bovendien wordt haar kennis van ruwe grondstoffen verrijkt en gevoed door de inspiratie van de natuur.

Ze is dus een echte ambachtsvrouw en een natuurmens.

Dat klinkt als een klok en dus wil ik meer van haar te weten komen en vooral haar werk zien.

 Prachtig contrast met de geviltte wol is glanzende zijde

en de ruwe variant

Te zien tot 9 december in de Oba in Amsterdam .

Ga dan trouwens ook even het muizenhuis bekijken op de jeugdafdeling. Heel leuk!

kijk op www.oba.nl 

en www.claudyjongstra.com

cirkels 2

In een vorig blog liet ik al een paar cirkels zien. Hier een kijkje op de ontwerpwand.

 tatereta..

dit moet het ongeveer worden. 

van boven naar beneden: lucht, zand en water.

schaduwgesprek

Vanuit mijn ooghoek zie ik een soort kindertekening: lijnen lijken willekeurig door elkaar gekrast.
Maar tegelijkertijd dacht ik: dat kan niet zo groot en dan rechtop in de etalage...
Bij nader inzien zijn het hele fijne lijnen in blauw op het glas van de etalage en een draadfiguur erachter op een sokkel.

Pas als je op de juiste plek gaat staan zie de afbeelding
Het werk is van Michele Baudet, gezien in de etalage van Vishal.

het diepe water en mijn serviesje

Tegenover het fort Vijfhuizen staat een loods en wie goed kijkt ontdekt daar een middeleeuws vers.

Het leest wat lastig tussen de ribbeltjes van het golfplaat maar het luidt:

het waren twee koningskinderen
sy hadden malkander soo lief
sy konden by malkander niet komen
het water was veel te diep 

Even was het stil en toen zag ik mijn kinderserviesje voor me met de blauwe vogeltjes, een tuintje met bomen en 2 statige huizen.

Gekregen van mijn grootouders en zuinig bewaard door mijn moeder, ik mocht er maar zelden mee spelen en het werd opgeborgen in haar kast. Daardoor leeft het nu nog!

Veel later las ik uitleg over het decor en het verbeeldt dit middeleeuwse gedicht over een onmogelijke liefde waarbij beide geliefden uiteindelijk de dood vinden.
Het thema van Romea en Julia.

Hier zie je het statige huis en woonstee van de ene geliefde

en daar dat van de andere geliefde met op het diepe water schuin er achter een bootje.....

en deze twee op vogels lijkende figuurtjes zijn de zielen van de 2 geliefden geflankeerd door een treurwilg.
kijk voor het complete vers op http://www.literatuurgeschiedenis.nl/lg/middeleeuwen/tekst/lgme033.html