maar nu niet meer want vandaag heb ik hem maar weer naar binnen gehaald. Wie weet wordt het s'nachts toch wel een beetje te koud voor hem en dan vallen allen "muntjes"eraf. Dat wil ik natuurlijk niet.
18 jaar geleden trof hem aan in de vensterbank van de slaapkamer van m'n moeder toen we het huis opruimden na haar dood.
In een piepklein bakje, de aarde verdroogd en verkalkt.
Ach weggooien kan altijd nog, dacht ik.
En kijk nu eens! Wat een prachtplant. Al velen heb ik een stekje cadeau gedaan en ieder jaar staat-ie op het terras en sleep ik hem in de herfst weer naar binnen.
het licht op de eilanden is echt het mooiste wat ik ooit gezien heb.
Als iets moeilijk te vangen is op een foto is het wel de sfeer die dat licht oproept. Ik ben maar een amateur maar deze foto's zijn wel inspiratie voor een werkstuk:
Steeds als ze zie voel ik de behoefte om mijn eigen vertaling te maken in stof.
We zijn in het voorjaar op Texel geweest en eenmaal thuis ben ik begonnen. In een vorig blog staan al blokjes bij circle play.
Hier nog een.
Nog even en ik heb genoeg circles om een geheel te maken.
Wordt vervolgd.
het is zondag en dus hoef ik niet vroeg op!
Al dommelend hoor ik voor het eerst na de zomer de cvketel aanspringen. Dat betekent dat de temperatuur in huis onder 18 graden is gedaald.
Na de ochtendrituelen ga ik de tuin in om te zien hoe die erbij staat. Kijk eens hoe de rozenstruikjes enthousiast bloeien! In het voorjaar dacht ik dat ze ziek waren. Gekrulde blaadjes en vlekken... maar nu zie ik daar niks meer van.
Aan de noordkant van het huis staan veel hortensias waar onder de Giant! Hij groeit tot aan de dakrand, de bloemen zijn zo groot als een soepbord en komen tot aan de dakgoot. Maar dit zal wel de laatste zijn die nog helemaal uitkomt.
En dan de heg.
Hij zit helemaal vol met bloemen, hele onopvallende, maar wie er oog voor heeft ziet dat de tuin nog helemaal niet uitgebloeid is in tegendeel!
's middags gaan we een rondje fietsen. We fietsen langs de ringvaart en bezoeken het fort Vijfhuizen. Langs het water staat deze oude knotwilg. Volgens het bordje dat erbij staat is het een gouden wilg, een bijzondere soort die geplant werd door de militairen die het fort bevolkten.
Nu hij een beetje kaal begint te worden kan je goed zien waarom hij zo genoemd wordt.
Wat is het heerlijk buiten!
Als we weer thuis komen worden we welkom geheten door deze:
heb ik snachts allang weer m'n pyama aan. (citaat Gerard Cox)
Lekker.
het goede ouwe "magazijn" van de bieb heeft een nieuwe wat gracieuzer naam gekregen en heet nu sousterrain. Beide benamingen worden nu in de catalogus gebruikt.
Vandaag stelde iemand de vraag: Waar vind ik het saus terrein?
Zou een fransman hier iets van begrijpen.....
cirkels en driehoeken vormen samen een nieuwe quilt.
Heerlijk een lang weekend werken en rommelen in mijn atelier. Vandaag was helemaal zo een dag......De ochtend druilerig en nat; dus lekker binnen aan de slag met de lappen; uit de DVD speler klinkt zachtjes wassermusik van Handel. 's Middags breekt de zon door om lekker op het balkon met een kopje thee op het bankje het handwerk te doen.
Het geheel is geinspireerd op een week texel in het voorjaar. Zee, zand, weidse luchten en mooi helder licht. Veel onderdelen zitten nu aan elkaar, dus het begint een geheel te worden. Ik schrijf ook al titels op totdat ik de juiste toon tref.
Wordt vervolgd.
Ondertussen staan er een aantal dezelfde foto´s op mijn blog.
Dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Morgen ga ik proberen om dat weer io te maken.
Nu maar eens lekker werken aan mijn nieuwe werkstuk in mijn atelier.
Waar is een lang weekend anders voor nietwaar.
Een bezoek aan het nieuwe atelier van mijn dochter stond al lang op de longlist van uitjes. Je moet namelijk weten dat ik dol ben op uitjes.
Onderweg in de trein van Amsterdam naar Utrecht ga ik bijna zitten op een (dacht ik) lege plek naast een jonge man. Net op tijd zie ik dat de plek helemaal niet leeg is maar bezet door een slapende poes! Dat heb ik nog nooit gezien: een "losse"poes in de trein. Wat leuk!
Dat hoef je met mijn Radja niet te proberen. Die schiet waarschijnlijk onder een bank waar je haar nooit meer onder vandaan krijgt. Wat een stress. Deze ligt lekker ontspannen te slapen naast zijn/haar baasje.
Bij aankomst de eerste herfstregen (hoor de bomen zingen) maar wel een beetje koud. In het atelier is het aangenaam, licht en ruim en vol creativiteit. De voorraad van de webwinkel Windstilte is op en binnenkort staat ze in een woonblad dus moet er geproduceerd worden. Aan de slag dus. We naaien als thuisnaaichinezen er lustig op los en vroeg in de middag hebben we er wel genoeg van.
We gaan lekker theedrinken in de stad. En laat ik nou ook nog tegen een supermooie nieuwe winterjas aanlopen. Wat een fijne dag.Voortaan zal ik proberen om mijn camera mee te nemen zodat ik kan laten zien waar ik allemaal tegen aan loop. Voorlopig moeten jullie het nog even doen met tekst.
