het is zondag en dus hoef ik niet vroeg op!
Al dommelend hoor ik voor het eerst na de zomer de cvketel aanspringen. Dat betekent dat de temperatuur in huis onder 18 graden is gedaald.
Na de ochtendrituelen ga ik de tuin in om te zien hoe die erbij staat. Kijk eens hoe de rozenstruikjes enthousiast bloeien! In het voorjaar dacht ik dat ze ziek waren. Gekrulde blaadjes en vlekken... maar nu zie ik daar niks meer van.
Aan de noordkant van het huis staan veel hortensias waar onder de Giant! Hij groeit tot aan de dakrand, de bloemen zijn zo groot als een soepbord en komen tot aan de dakgoot. Maar dit zal wel de laatste zijn die nog helemaal uitkomt.
En dan de heg.
Hij zit helemaal vol met bloemen, hele onopvallende, maar wie er oog voor heeft ziet dat de tuin nog helemaal niet uitgebloeid is in tegendeel!
's middags gaan we een rondje fietsen. We fietsen langs de ringvaart en bezoeken het fort Vijfhuizen. Langs het water staat deze oude knotwilg. Volgens het bordje dat erbij staat is het een gouden wilg, een bijzondere soort die geplant werd door de militairen die het fort bevolkten.
Nu hij een beetje kaal begint te worden kan je goed zien waarom hij zo genoemd wordt.
Wat is het heerlijk buiten!
Als we weer thuis komen worden we welkom geheten door deze:
heb ik snachts allang weer m'n pyama aan. (citaat Gerard Cox)
Lekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten